به مادرم گفتم دیگر تمام شد

گفتم همیشه پیش از آنکه فکر کنی اتفاق می افتد

باید برای روزنامه تسلیتی بفرستیم

انسان پوک

انسان پوک پر از اعتماد

نگاه کن که دندانهایش چگونه وقت جویدن سرود می خوانند

و چشمهایش چگونه وفت خیره شدن می درند

و او چگونه ار کنار درختان خیس می گذرد

صبور، سنگین و سرگردان ...